پژوهش حاضر به‌منظور تعیین میزان رابطۀ التزام عملی به اعتقادات مذهبی، ادراک شیوه والدینی با سازگاری در نوجوانان (سال تحصیلی 94-95) انجام‌شد. تعداد گروه نمونه شامل 380 نفر از دانش آموزان دختر دوره اول دبیرستان شهر اهواز بود که برای انتخاب آن‌ها از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای استفاده‌شد. ابزار پژوهش پرسشنامه التزام عملی به اعتقادات مذهبی (نویدی، 1376)، پرسشنامه ادراک شیوه والدینی (آر. جی رابینز، 1994)، پرسشنامه سازگاری نوجوانی(عاطفی، آموزشی، اجتماعی) (سنها و سینگ،1993) بود. نتایج تحلیل داده ها با روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه حاکی از آن بود که بین التزام عملی به اسلام با میزان سازگاری نوجوانان رابطه معنی‌دار آماری وجود داشت. همچنین مشاهده شد که بین ادراک فرزندان از شیوه والدینی پدر و مادر با سازگاری آنان رابطه معنی‌داری وجود دارد. نتیجه رگرسیون نشان داد که رابطه همبستگی چندگانه معنی‌داری بین التزام عملی به مذهب و ادراک شیوه والدینی با سازگاری نوجوانی وجود دارد. همچنین نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهند که در درجه اول رابطه همبستگی چندگانه معنی‌دار بین التزام عملی به مذهب با سازگاری نوجوانان وجود دارد و در درجه دوم بین ادراک شیوه والدینی با سازگاری نوجوانان رابطه همبستگی چندگانه وجود دارد.
)